Mahşer günü zebaniler bir adamı yakalayıp cehenneme götürürlerken hem ah vah edip gözyaşları ile gidecek,hem de sürekli dönüp dönüp arkasına bakacaktır.Cenabı Hak ona şöyle nida buyuracak;Ey asi kul!Sen dünyada işlediğin kötü haline bak,kendi kendine yazık eyledin.Şimdi halin ne olacak?diye soracaktır.Ayrıca Yüce Allah sürekli arkasına bakmış olmasına işaretle:Yoksa birisinden imdat mı bekliyordun?diyecek....O günahkar kul--Ya Rabbelalemin!Senden başka sığınacak kimse yok,bu kara yüzümle sanada yalvarmaya yüzüm yok,ama birde senin sonsuz af ve merhamet deryanı düşündüm belki affın bana da erer umudu ile sık sık dönüp arkama bakardım,diyecek.Cenabı Hak o kulun yalvarmasına karşılık --Sen dünyada iken dini bir vecibeyi öğrenmek için bir alimin yanına varıp bir şeyler öğrendin mi?diye sorar.Günahkar kul şöyle cevap verecek--Ya Rabbelalemin!Hiç ilim öğrenmek isteklisi olmadım,der.Cenabı Hak:Ey kulum!...Hiç olmazsa alimlerle bir ülfetin de olmadı mı?diyecek.Yine isyankar kul:Ey Yüce Rabbim...Böyle bir ilim meclisinde bulunmakda nasip olmadı,diye sızlanacak.Kainatın Yaratıcısı bu kez de--Ya Kulum!Bu sendeki ne cüret?Bu kadar kötü işi nasıl işledin?diyecek.Çaresiz kalan kul--Sana nasıl yalan söylenebilir?Sence herşey malum,belki ben utancımdan yaptıklarımı inkar etmek isterim,fakat buna hiç imkan var mı?Senherşeye alim olan Rabbim bana hepsini söyletirsin.Ayıbım açıklandı,bu divanda utanç içinde kaldım.O zaman Merhametli Rabbimiz--Ey kulum,müsterih ol...Doğruyu söylediğin için sana affım erişti.Ben herşeyin doğrusunu söyleyenleri severim.Ayrıca doğru yolda gidenlerden de çok hoşlanırım.Sana şimdi şöyle bir sualim var--SEVDİKLERİNDEN BİRİSİ OLSUN DÜNYADA ALİMLERİ SEVMİŞ OLAN BİR KİMSE YOK MU İDİ?Biçare mücrim--Ya Rabbi!..Bir kardeşliğim vardı,o alimleri,ilmi çok severdi.Ben ise ondan ibret alıp ilme rağbet etmek geregini bile akıl edemedim,kendi kendime yazık ettim,diyecek.O zaman Hak Teala--Seni de,yoldaşın olan kardeşliğini de affeyledim,girin cennetime,buyuracak.........
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder